Het was vorige week vrijdag voor de eerste keer dat op de Prins Maurits Scholengemeenschap te Middelharnis voor de bovenbouw een wetenschapsdag werd gehouden. Een dag waarop diepgaand werd nagedacht over actuele problematiek, namelijk ‘Klimaatcrisis en duurzaamheid’. Een dag waarop dit thema op wetenschappelijke wijze werd benaderd.

De wetenschapsdag bedoelde de leerlingen van VWO 4 en 5 alvast te laten proeven aan hun toekomst, als de meesten van hen op de universiteit zullen zitten en daar leren om op een wetenschappelijke manier van denken met vraagstukken om te gaan. Daarom was voor deze VWO’ers de Prins Maurits vrijdag even ‘universitair terrein’, waar zowel intellectuele diepgang als een stukje vorming werd geboden. Een soort pre-academische dag dus, met zowel een hoorcollege, stellingneming vóór of tegen standpunten, het schrijven van betogen en het voeren van debat.
Een heus gastcollege werd gegeven door professor doctor Maarten J. Verkerk, die als bijzonder hoogleraar Christelijke Wijsbegeerte verbonden is aan de Universiteit te Maastricht en aan de Technische Universiteit te Eindhoven. In de ‘collegezaal’ van de PM gaf hij ’s morgens een lezing over ‘Klimaatcrisis en duurzaamheid’ en belichtte hij in dat kader – meteen aansluitend bij de identiteit van de school – het belang van het christendom en van christelijke waarden.
In zijn lezing benadrukte Verkerk – en typeerde hij het als energiecrisis – dat het huidige energiesysteem zo’n enorme omvang kent dat transitie naar een duurzaam energiesysteem nog decennialang zal duren. “Het energieverbruik stijgt sneller dan de groei van duurzame energie, zodat nog jaren fossiele brandstoffen nodig zijn.” Om tot aanpak van dergelijke complexe problematiek te komen, is het van wezenlijk belang om de hiermee verband houdende vraagstukken zo breed mogelijk te benaderen, vanuit meerdere niveaus, zowel ethisch als filosofisch en met alle stromingen die we daarin kennen. Aan één geheel is immers een veelheid aan aspecten verbonden, waarbij elk aspect zijn eigen aard en waarden heeft. Daarom een gezamenlijke benadering het vruchtbaarst, met gebruikmaking van veler(lei) denkwerk. Christenen hebben daarin zeker iets te zeggen. Christelijke waarden voeren terug naar de Bijbel, die niet alleen is gegeven als richtsnoer voor het leven met God maar ook voor het leven van alle dag.
Maar wat betekenen christelijke waarden nu in de dagelijkse praktijk? Daarover werd na Verkerks lezing nagedacht in diverse modules, die elk een deelthema benaderde en waarin zowel pro als contra stellingen werden ingenomen en in korte betogen werden uitgewerkt. Tijdens een afsluitende forumdiscussie werd gedebatteerd over een aantal prikkelende stellingen, waarin met betrekking tot duurzaamheid een appèl werd gedaan op de eigen verantwoordelijkheid, welke houding we hier zelf tegenover innemen en welke keuzes we maken – als individu, als consument en als christen.
De lest van deze geslaagde wetenschapsdag op de PM was dat we met elkaar actief schuldig zijn aan het ontstaan van de energiecrisis. De gevolgen ervan mogen dan ook niet passief worden ondergaan, maar er moet een gedragsverandering komen. Eén die beantwoordt aan de goddelijke roeping, maar ook aan de dure plicht voor de toekomstige generaties, om de aarde als rentmeester te bebouwen en te bewaren. Ook christenen zijn nog niet duurzaam genoeg. Op dat punt valt dan ook zeker nog wel een slag te maken.

Bron: Eilanden Nieuws, 16 juni 2016